Olmak Ya Da Olmamak

HAMLET

olmak ya da olmamak, mesele bu.

Gözü dönmü§ talihin sapanına, oklarına,

İçin için katlanmak mı daha soylu,

Yoksa, bir dertler denizine karşı silaha sarılıp

Son vermek mi onlara? Ölmek, uyumak...

Hepsi bu... ve bir uykuyla

Yüreksızısına ve bedeni bekleyen

Binlerce doğal darbeye son verdik diyebilmek.

J::Iangi insan gönülden istemezWbu biti§i!

Olmek, uyumak... uyumak, belki rüya görmek.

Ha! ݧ burda. Çünkü o ölüm uykusunda,

Şu fani bedenden sıyrılıp çıktığımızda,

Göreceğimiz rüyalar bizi duraksatır ister istemez.

ݧte felaketi onca uzun ömürlü kılan da bu

Kim katlanırdı yoksa zamanın kırbaçlarına, küfürlerine,

Zorbanın haksızlığına, kibirli adamın hakaretine?

Hor görülen a§kın acılarına, adaletin gecikmesine,

·Devlet·görevlisinin kendini bilmezliğine;-­

Sabırla bekleyen erdemli kişinin,

Değersiz insanlardan gördüğü muameleye,

İnsan yalın bir hançer darbesiyle hesabı kesebilecekken?

Kim katlanırdı, bu yorgun yaşamın yükü altında

Homurdanıp terlemeye,

Ölümden sonraki bir şeyin korkusu olmasaydı?

Sınırlarını bir geçenin bir daha dönmediği

O bilinmeyen ülkenin korkusu kafamızı karıştırıp

Bizleri, tanımadığımız derdere ko§up gitmektense,

Başımızdakilere katlanmak zorunda bırakmasaydı?

ݧte bunları dü§ündükçeIII. Perde, I. Sahne

Ödlek olup çıkıyoruz hepimiz,

Ve işte böyle kararlılığın doğal rengi,

Endişenin soluk gölgesiyle bozuluyor;

Bulutları hedef alan büyük ve iddialı atılımlar

Bu yüzden yörüngesinden sapıyor

Ve bir girişim olmaktan çıkıyor adları.

Hey, o da kim? Güzel Ophelia! ...

Peri kızı, dualarında benim günahlarımı da unutma.